کلنجار

وقتی با خودم می‌شینم و به بدبختیام فکر می‌کنم دلم می‌خواد عین یک بچه بخوابم و پاهامو جمع کنم و فقط بخوابم و به خودم بگم یعنی می‌شه وقتی بیدار می‌شم اینا یک کابوس بوده باشه بدون تعبیر؟ 

خونه‌ی ما اونور کشوره و کسی واسه خوش گذرونی هیچ‌وقت سر نمی‌زنه؛ توریست رو درک نکردم ولی همیشه شبا ستاره به اندازه‌ی کافی توی آسمونم بود که بتونم با شمردنشون بخوابم

دلم می‌خواد به بچگیم برگردم و با ریز کردن دریچه‌ی چشمام ماهو عین یک خط بکنم تا بتونم بهش بگم همونطوری شدی که دلم می‌خواست 

دلم می‌خواد از خواب که بیدار شدم یک بچه باشم که داره انگشت شستشو می‌مکه و با ناز به لبخند مامانش که داره با ذوق نگاهم می‌کنه ببینم و آروم کنارش بخوابم...

دلم بغل مامانمو می‌خواد...