اتاق

مادربزرگم به خانه‌مان می‌آید؛ مادربزرگ پدی. خیلی دل خوشی نداریم ولی مهمان است و ما هم میزبان. 

قبل از ناهار با دست و صورت خیس به اتاقم می‌آید و دنبال جا نماز می‌گردد... هرچه دنبال یک جانماز می‌گردم پیدا نمی‌کنم خیلی وقت است به جانماز دست نزدم. آخر سر یک مهر از اتاق مادرپدرم پیدا می‌کنم و می‌گذارم جلویش تا با خدا صحبت کند... من هم نیم ساعتی روی تختم دراز می‌کشم و با خدای خودم صحبت می‌کنم...

بعد از ناهار می‌گویم خدایا شکرت مامان مرسی و مادربزرگم می‌رود چرت بزند...