مسیر همیشگی

دارم مسیر همیشگی خودم رو می‌رم و مدام به چیزای گذشته فکر می‌کنم و بعد هیچی؛ ریگه به هیچی فکر نمی‌کنم و فقط قدم می‌زنم و به آهنگ گوش می‌دم؛ آهنگی که هیچی از معنیش نمی‌فهمم و پیشونیمو داغ می‌کنم که دیگه این اشتباهو نکنم...

* من خیلی احمقم؛ شاید دلیلش این باشه که خیلی چیزای الکی با جزئیات مسخره یادم می‌مونه اما خیلی چیزای مهم یادم نمی‌مونه

* زنگ می‌زنم میگم کجایی؟ میگه فلان جا و بلافاصله قطع می‌کنم و می‌خوام غافلگیرش کنم اما دوباره بهم زنگ می‌زنه و می‌گه گل لگد نمی‌کنم پشت تلفن داشتم حرف می‌زدم... نمی‌دونم چم شده... 

* درباره‌ی امتحانی که امروز داشتم باید بگم: بذار تو حال خودم باشم